Innovatie, wat is dat nou precies? Vroeger, toen we nog met z’n allen op een kluitje in muffige congreszaaltjes en op netwerkborrels bij elkaar kwamen, stond innovatie steevast op het programma. Innovatie wordt soms voorgedaan als een moetje, en misschien is dat ook wel zo, maar waar ik vaak van mening over verschil met mijn gesprekspartners aldaar, is wat die innovatie dan precies behelst. Het gaat zo juist vaak niet om de omarming van nieuwe technologie, maar eerder om de bereidheid anders naar dingen te kijken die je al jaren doet zoals je ze gewend bent te doen. Technologie kan dan wel de oplossing zijn, maar er moet wel eerst een probleem zijn dat “weg geïnnoveerd” kan worden.
Gecalculeerde risico’s
Persoonlijk geloof ik dat je als organisatie soms gecalculeerde risico’s moet nemen om vooruit te komen. Ik zeg expres gecalculeerde risico’s, want wat voor het ene kantoor nieuw is, heeft zich wellicht in de praktijk bij andere kantoren allang bewezen. Dat is een goede benchmark, maar uiteindelijk moet ergens een eerste schaap over de dam. Denk aan de inzet van cliëntportalen, of digitaal ondertekenen. Niet innoveren om het innoveren, maar om op gerichte plekken structurele verbeteringen aan te brengen in de efficiëntie van het kantoor. De term innovatie is dan ook aan inflatie onderhevig.
Innovatie is relatief
Innovatief bezig zijn is relatief. Het startpunt is het kijken naar de huidige werkwijzen, hoe het traditionele denkpatroon het probleem zou oplossen, en beoordelen of er inmiddels een andere manier is die vroeger nog niet mogelijk was.
Want wie zich irriteert aan het verliezen van tijd bij het zoeken van gegevens als een cliënt belt, moet geen extra receptionistes aannemen, maar de telefooncentrale koppelen aan het praktijkmanagementsysteem. Wie elke dag tekstblokken zit te kopiëren en te plakken om nieuwe documenten op te stellen, moet kijken naar document assemblage tools of kennismanagement applicaties. Want wie blijft doen wat ie deed, krijgt wat ie kreeg. Of de veel mooiere Engelse versie: “the definition of insanity is doing the same thing over and over and expecting different results”.
We hebben het altijd al zo gedaan
Ik noem hiermee niet alle kantoren die niet innoveren gek. Zolang er maar met een open houding naar verandering wordt gekeken en de mantra “omdat het hier nou eenmaal altijd zo wordt gedaan”, niet op een blauw tegeltje aan de muur hangt. Soms hoor ik de opmerking “mijn cliënten zitten helemaal niet te wachten op die digitale dingen”, en dat begrijp ik vaak ook nog wel. Maar wanneer was de laatste keer dat u het heeft geprobeerd? Of in ieder geval aan uw cliënt heeft gevraagd wat u als kantoor moet doen om zijn/haar vertrouwen ook in de toekomst te blijven verdienen? Naast natuurlijk het inhoudelijke werk goed uit te voeren. Uw kennis van de wet houdt u toch ook up-to-date, dus waarom niet de werkwijzen van uw kantoor?
Want wie dingen blijft doen zoals ie ze deed…
Wilt u weten wat andere kantoren doen op het gebied van ICT en innovatie? Registreer nu alvast om de Benchmark Digitalisering van de Advocatuur te ontvangen. Dan sturen wij het volledige rapport toe direct na publicatie. Registeren kan op https://lexxyn.nl/benchmark-digitalisering-van-de-advocatuur
Dit artikel is ook gepubliceerd in het Lexxyn Groep magazine Legal&Tech editie 2. Het volledige magazine kunt u hier lezen.
